سگ شیتزو (Shih Tzu) را بهتر بشناسید

نام “شیتزو” به معنای شیر کوچک است اما هیچ چیز وحشتناکی در مورد این نژاد سگ وجود ندارد. این توله سگ، دوست داشتنی بوده و شکارچی نیست.
شیتزوها که صرفاً برای همدم بودن پرورش یافته اند؛ سگ های خانگی مهربان، شاد، و اهلی هستند که کاری جز دنبال کردن صاحبانشان از اتاقی به اتاق دیگر را دوست ندارند. از زمان های قدیم، آن ها خود را در آغوش مردم از هر طبقه اجتماعی حتی امپراتورها راحت حس کرده اند!
با این حال در سال های اخیر، دارندگان حیوانات خانگی شروع به حذف شیتزوها از دامان خود کرده و در عوض به ورزش های مربوط به سگ ها پرداختند و آن ها را برای مسابقات فرمانبرداری، دویدن، و چابکی آموزش می دهند. آن ها حیوانات خانگی بسیار خوبی هستند که با سایر حیوانات و حتی کودکان بخوبی کنار می آیند مشروط به اینکه بچه ها بدانند چگونه با یک توله سگ کوچک به آرامی بازی کنند.
اگر به دنبال بهترین دوست کوچکی هستید که بتواند خود را با زندگی آپارتمانی وفق داده، روی کاناپه برای نوازش به شما ملحق شده، و همراه شما با عشق بی قید و شرط حمام کند؛ این سگ ممکن است مناسب باشد.
مهم است بیاد داشته باشید سگ ها هر نوع نژادی هم که داشته باشند، ممکن است در طول زندگی خود از مشکلات مربوط به سلامتی رنج ببرند. یک برنامه بیمه ای خوب برای حیوانات خانگی می تواند به شما کمک کند تا برای مراقبت از سگ تان در هر سنی آماده شوید.
تمام حقایق و ویژگی های مرتبط با نژاد سگ شیتزو را در زیر مشاهده نمایید!
اطلاعات بیشتر درباره این نژاد
جیمز مامزفورد معلم و آهنگساز آمریکایی شاید شیتزو را به بهترین شکل توصیف کرده است: “هیچ کسی نمی داند اخته شده های باستانی چگونه توانستند با هم ترکیب شوند: یک قطره شیر جنگل، چند قاشق چای خوری خرگوش، چند اونس گربه خانگی، یک قسمتی از چیزی، یک قطره بالرین، کمی پیرمرد، مقداری گدا، یک قاشق غذاخوری میمون، یک قسمت بچه فوک، یک عدد خرس عروسکی، و بقیه سگ‌های تبتی و چینی.”
هدف توصیف متنوع مامزفورد، شیتزو که شید زو یا شیت سو تلفظ می شود، یک سگ کوچک سلطنتی با پنجه های بلند و چهره متمایز است که قلب بسیاری را تسخیر کرده و رفتاری دوستانه دارد. این نژاد می تواند پیشینه با کلاسی داشته باشد: آن ها ابتدا توسط خانواده های سلطنتی چینی در زمان سلسله مینگ نگهداری می شدند.
شیتزو با موهای روان که زمین را جارو می کند و گره بالایی آن زیبا بوده و بداخلاق بنظر می رسد و فقط برای دراز کشیدن در اطراف قصر روی بالشت های ابریشمی مناسب است. با این حال هیچ چیز نمی تواند دور از حقیقت باشد. شیتزوها زیبا، همراهانی دوستانه، سرزنده، و فداکار نیز می باشند.
شخصیت شیتزو بسیار جذاب است و حتی ناظران حوزه سگ های کینه توز نیز در برابر این نژاد مقاومتی زیادی از خود نشان نمی دهند. شیتزو به سادگی به کسی اجازه نمی دهد که آن ها را نادیده بگیرد. آن ها تربیت شده اند که یک همراه دوستانه باشند و نه سگ شکار، گله، یا نگهبان و این همان چیزی است که در واقع هستند. آن ها چیزی بجز ملاقات و احوالپرسی با دوستان و غریبه ها را دوست ندارند. روی یک شیتزو حساب کنید که هر کجا برود، قادر است دوست پیدا کند.
این عضو گروه سگ سانان نه تنها خوش اخلاق و دوستانه بلکه بسیار سازگار است. آن ها به همان اندازه زندگی در یک مزرعه روستایی، مناسب آپارتمان های داخل شهر نیز هستند. عاشق بچه ها بوده و با حیوانات دیگر بخوبی کنار می آیند. با این حال اگرچه شیتزو سگی قوی است اما جثه کوچکش آن را در معرض آسیب قرار می دهد. بزرگسالان همیشه باید بر تعامل بین کودکان و سگ ها نظارت داشته باشند و این امر بویژه برای این نژاد مهم است تا از آسیب و صدمه تصادفی به این حیوان در حین بازی خشن جلوگیری شود. جالب اینجاست که شیتزو گاهی اوقات سگ داودی (مانند گل داوودی) نامیده می شود. نام مستعاری که نحوه رشد موهای صورتش در همه جهات را توصیف می کند. آن ها شبیه یک گل با بینی در مرکز هستند!
یکی از ویژگی های منحصربه فرد شیتزو، نیش زیر پنجه اش است. فک پایین آن ها کمی پهن تر از فک بالا بوده و دندان های بالا هنگام بسته شدن دهان بجای بیرون، داخل دندان های پایینی را گاز می گیرند.
افسانه های مربوط به شیتزو فراوان است. یکی می گوید بودا همراه با یک سگ کوچولو با توصیفی شبیه شیتزو سفر کرد. طبق این داستان، روزی چند سارق به قصد دزدی و قتل بودا به او برخورد کردند. سگ کوچولو به شیری درنده تبدیل شد و دزدان را فراری داد و جان بودا را نجات داد. شیر قصه ما دوباره به یک سگ کوچک سرگرم کننده تبدیل شد که بودا آن را در بغل گرفت و بوسید. لکه سفید روی سر بسیاری از شیتزوها ظاهراً همان جایی را نشان می دهد که بودا دوست وفادارش را بوسیده است.
بسیاری نیز معتقدند که فو داگ ها نگهبانان معابد بودایی، نمادی از شیتزو می باشند.
نکات برجسته
• نژادی به عنوان شیتزو “امپراتوری” یا “فنجان چای” برای این نژاد وجود ندارد. این ها صرفاً اصطلاحات بازاریابی هستند که توسط پرورش دهندگان بی وجدان برای نشان دادن شیتزوهای بسیار کوچک یا بزرگ استفاده می شود.
• خانه نشینی شیتزوها دشوار است. در آموزش آن ها، پایدار باشید و اجازه ندهید یک توله سگ بدون نظارت در خانه پرسه بزند تا زمانی که کاملاً آموزش دیده باشد. آموزش درون جعبه مفید است.
• شکل صاف صورت شیتزو، آن ها را مستعد گرمازدگی می کند زیرا هوایی که وارد ریه ها می شود به همان اندازه ای خنک نمی شود که در بین نژادهای بینی بلندتر صورت می گیرد. آن ها باید در هوای گرم خانه های دارای تهویه مطبوع نگهداری شوند.
• خود را برای برس زدن و شانه کردن پوشش شیتزو به صورت روزانه آماده کنید. او به آسانی با این کار منطبق می شود.
• درحالیکه شیتزوها در مورد کودکان قابل اعتمادند ولی بهترین انتخاب برای خانواده های دارای کودکان بسیار کوچک و یا خردسالان نیستند زیرا جثه کوچکشان، آن ها را در معرض خطر آسیب غیرعمدی قرار می دهد.
• شیتزو تمایل به خس خس سینه و خروپف دارد و می تواند مستعد مشکلات دندانی باشد.
• درحالیکه سگ ها از هر نژادی ممکن است مدفوع خود یا حیوانات دیگر را بخورند (کوپروفاژی)، اما بنظر می‌رسد شیتزو بطور ویژه مستعد این رفتار است. بهترین راه برای مدیریت مشکل این است که هرگز اجازه ندهید این کار به عادت تبدیل شود. شیتزو را از نزدیک بررسی کرده و فوراً مدفوع را تمیز نمایید.
اندازه
قد نرها و ماده ها بطور یکسان بین 9 تا 10.5 اینچ و وزنشان بین 9 الی 16 پوند است.
شخصیت
همه نژادهای سگ، هدفی دارند. از نظر تاریخی، هدف شیتزو این بود که یک همدم باشد و این همان چیزی است که در واقع آن ها می‌خواهند باشند. آن ها تمایل دارند همراه شما باشند. بنابراین از آن ها انتظار نداشته باشید شکار و یا نگهبانی کنند. این شیوه، سبک آن ها نیست.
محبت ویژگی غالب آن ها بوده و آغوش شما مقصد مورد علاقه شان است. آن ها زمانی خوشحال هستند که در کنار خانواده خود بوده و به آن ها توجه کرده و یا مورد توجه قرار می گیرند.
بهرحال شیتزو یک توله تنبل کاناپه ای کامل نیست. آن ها هوشیار و سرزنده بوده و ممکن است برای تازه واردان به خانه پارس کنند. اما نگران نباشید؛ آن ها طی چند دقیقه پس از ورود مهمانتان به منزل، با او به سرعت دوست می شوند.
سلامتی
شیتزوها عموماً سالم بوده اما مانند همه نژادهای سگ، مستعد ابتلا به شرایط و بیماری های خاصی هستند:
• آلرژی، یک بیماری شایع در سگ ها می باشد. سه نوع اصلی آلرژی وجود دارد: آلرژی غذایی که با حذف برخی غذاها از رژیم غذایی سگ درمان می شود. آلرژی تماسی که در اثر واکنش به یک ماده موضعی مانند ملحفه، پودر کک، شامپو سگ، یا سایر مواد شیمیایی ایجاد می شود. و آلرژی های استنشاقی که توسط آلرژن های موجود در هوا مانند گرده، گرد و غبار، یا کپک ایجاد می شوند. درمان ممکن است شامل محدودیت های غذایی، داروها، و ایجاد تغییرات محیطی باشد.
• دیسپلازی مفصل ران سگ، تشکیل غیرطبیعی حفره ران که می تواند باعث درد و لنگیدن شود.
• لوکساسیون کشکک که به معنای دررفتگی (لوکساسیون) کاسه زانو (کشکک) است. مفصل زانو (اغلب پای عقبی) به داخل و خارج می لغزد و باعث درد می شود. این موضوع می تواند فلج کننده باشد.
• دیسپلازی کلیه سگ های جوان (JRD) یک نقص ژنتیکی در کلیه است که در سگ های جوان مشاهده می شود. سگ بیش از حد تشنه است و دائماً ادرار می کند. آن ها وزن کم کرده، استفراغ کرده، و قدرتی هم ندارند. در حال حاضر تنها یک آزمایش قطعی برای این بیماری وجود دارد که می توان روی سگ های پرورشی انجام داد: نمونه برداری پهنی از کلیه که بسیار تهاجمی است و خطرات زیادی را به همراه دارد. آزمایشات سواب توسط متخصصان ژنتیک ساخته شده اما تا به امروز بنظر می رسد هیچ یک از آن ها 100 درصد قابل اعتماد نبوده اند.
• سنگ مثانه و عفونت مثانه می تواند ناشی از عوامل زیادی مانند وجود پروتئین، منیزیم، و فسفر بیش از حد در رژیم غذایی یا فواصل زمانی طولانی بین دفعات ادرار باشد. عفونت مثانه می تواند ناشی از عفونت های باکتریایی یا ویروسی باشد. اگر شیتزو نیازمند ادرار مکرر است، ادرار خونی در آن مشاهده می شود، در ادرار کردن بنظر مشکل دارد، و یا اشتهای خود را از دست داده است؛ در تمامی این موارد آن ها را برای معاینه نزد دامپزشک ببرید.
• مشکلات چشمی در بین شیتزوها غیر معمول نیست چرا که چشمان درشت آن ها برآمده است. اختلالات شامل این موارد می باشد: کراتیت التهاب قرنیه که می تواند منجربه زخم قرنیه و کوری شود؛ پروپتوز زمانی که کره چشم از کاسه چشم خارج می شود و پلک ها در پشت کره چشم گیر می کنند؛ دیستیشیازیس رشد غیرطبیعی مژه ها در حاشیه چشم و در نتیجه مالیدن مژه ها به چشم؛ مژک نابجا (اکتوپی مژه)، وضعیتی شبیه دیستیشیازیس؛ آتروفی پیشرونده شبکیه یک بیماری مخرب سلول های بینایی شبکیه که به سمت کوری پیش می رود؛ و خشکی چشم (کراتوکونژونکتیویت سیکا)، خشکی قرنیه و ملتحمه. در صورت مشاهده قرمزی، سوزش، یا پارگی بیش از حد سریعاً با دامپزشک خود تماس بگیرید.
• عفونت‌های گوش، نژاد شیتزو را درگیر می کند زیرا قطره های موجود در گوش آن ها، مجرای تاریک و گرمی در گوش ایجاد می کنند که محیطی عالی برای عفونت است. گوش ها را هر هفته بررسی و تمیز نمایید تا دچار مشکل نشوند.
• باقی ماندن دندان های شیری و مشکلات دندان و لثه غیرعادی نیست زیرا ممکن است دندان های شیری شیتزو در هنگام بیرون آمدن دندان های دائمی، دست نخورده باقی بمانند. گاهی اوقات لازم است دامپزشک دندان های شیری را بکشد. به دلیل وجود دندان زیر فک شیتزو، ممکن است دندان های از دست رفته و یا نامرتبی داشته باشد. مسواک زدن منظم دندان های توله سگ و گزارش مشکلات دندانی مانند بوی بد دهان و لق شدن دندان ها به دامپزشک بسیار مهم است.
• فتق ناف در بین شیتزوها شایع است. غالباً این موارد بدلیل بسته شدن تأخیری خط میانی شکم ایجاد می شوند. اگر فتق ناچیز و کوچک باشد، ممکن است با بالغ شدن توله سگ بسته شود. گاهی اوقات جراحی برای اصلاح آن ضروری است. معمولاً زمانی انجام می گیرد که توله سگ عقیم و یا اخته شده است.
• شنت پورتوژئوس کبدی یک ناهنجاری مادرزادی است که در آن عروق خونی اجازه می‌دهند خون از کبد عبور کند. در نتیجه خون توسط کبد بخوبی پاکسازی نمی شود. جراحی معمولاً بهترین درمان است.
• اسنافل (صدای خس خس) ممکن است شیتزو را آزار دهد زیرا دندان درآوردن، دشوار است. در حدود 4 ماهگی، لثه ها متورم می شوند. از آنجایی که لثه ها مستقیماً زیر بینی های تحت فشار (فشرده) قرار دارند، فضای زیادی برای در آمدن دندان وجود ندارد. توله سگ ها ممکن است طی این مدت خرخر کنند، صدای خفه داشته باشند، خروپف یا خس خس نمایند و حتی ممکن است تخلیه بینی شفافی داشته باشند.
• عطسه معکوس زمانی اتفاق می افتد که سگ بیش از حد هیجان زده شده، غذای خود را خیلی سریع بلعیده، و یا مواد حساسیت زایی در اطرافش وجود داشته باشد. ترشحات بینی روی کام نرم می ریزد و باعث بسته شدن آن روی نای می شود. سگ صدای خس خس در می آورد و ممکن است نگران کننده باشد. با آن به نرمی صحبت کنید و سعی کنید آرامش کنید تا میزان گرفتگی کوتاه شود. برخی می گویند بستن سوراخ های بینی بطوریکه سگ مجبور شود از طریق دهان نفس بکشد، سریع ترین راه برای جلوگیری از عطسه معکوس است.
صرف نظر از اینکه سگ تان را برای اولین دفعه که به خانه می آورید چقدر سالم است؛ باید برای هر مشکلی آماده باشید که ممکن است در طول زندگی اش پیش بیاید. طرح بیمه حیوان خانگی می تواند به شما کمک کند تا برای هر یک از نیازهای دامپزشکی سگ تان آماده باشید.
مراقبت و توجه
شیتزو تا زمانی که با شما باشد، اهمیتی نمی دهد کجا زندگی می کند. آن ها یک سگ بسیار سازگارند که می توانند در یک آپارتمان کوچک شهری و یا یک خانه بزرگ حومه شهر و یا روستایی احساس راحتی کنند. آن ها قطعاً یک سگ خانگی هستند و نباید در خارج از خانه نگهداری شوند اگرچه که از مقداری بازی در حیاط خلوت نیز لذت می برند.
شیتزو هر روز با پیاده روی کوتاه راضی می شود. آن ها سگ چندان فعالی نیستند. دوست دارند به آغوش تان بیایند، در خانه پرسه بزنند، با اسباب بازی های خود بازی کنند، یا برای خوشامدگویی به مهمانان بسوی درب ورودی بدوند.
مانند سایر نژادهای دارای صورت کوتاه، شیتزو نیز به گرما حساس است. باید در روزهای گرم در اتاق تهویه مطبوع یا اتاقی دارای هواکش مناسب بماند تا از گرمازدگی اذیت نشود.
این نژاد نمی تواند پرواز کند اما صاحبان معمولاً گزارش می دهند شیتزوها فکر می کنند می توانند این کار را انجام دهند. برای شیتزو غیرعادی نیست که بدون ترس از روی تخت یا صندلی بپرد. درحالیکه ممکن است این ارتفاعات برای شما بلند بنظر نرسند ولی برای شیتزو کوچک، بلند است. و متأسفانه این پرش ها اغلب به آسیب ختم می شود. این نژاد از جلو سنگین است و به همین خاطر رو به جلو سقوط می کند که می تواند باعث آسیب یا حتی ضربه مغزی به سر شود. هنگام حمل شیتزو، بسیار مراقب باشید. آن ها را محکم نگه داشته و اجازه ندهید از داخل دست هایتان و یا از روی مبل بپرند.
حتی اگر آن ها بطور طبیعی مطیع و دوستانه اند، شیتزو به اجتماعی شدن و آموزش اولیه نیاز دارد. مانند هر سگ دیگری اگر در جوانی بدرستی اجتماعی نشوند، می توانند ترسو شوند. اجتماعی شدن زودهنگام به شما کمک می کند مطمئن شوید توله سگ تان به یک سگ خوب تبدیل می شود.
تصور بر این است شیتزوها اغلب با خانه نشینی به سختی کنار می آیند. مهمتر اینکه از دادن فرصت به توله سگ تان برای بروز حادثه در داخل خانه خودداری کنید. شما نمی خواهید آن ها به استفاده از فرش عادت کنند. برخی از صاحبان شیتزو به سگ هایشان یاد می دهند از یک جعبه زباله مختص سگ استفاده کنند تا نیازی به پیاده روی بردنشان در هوای بد و یا عجله برای بازگشت به خانه نداشته باشند. یک توله سگ شیتزو باید به دقت در داخل خانه نظارت شود و حداقل تا زمان 4 الی 8 هفته از داخل خانه بیرون نرود. آموزش جعبه برای آموزش خانگی مفید است و مکانی آرام برای استراحت سگ شما فراهم می نماید. هنگامی که شیتزو را سوار ماشین کرده یا همراه خود به سفر می برید، وجود یک جعبه نیز بسیار مفید است.
تغذیه
مقدار توصیه شده روزانه: 2/1 الی 1 فنجان غذای خشک کیفیت خوب در طول روز
توجه: اینکه سگ بالغ شما چقدر غذا می خورد به اندازه، سن، جثه، متابولیسم، و سطح فعالیتش بستگی دارد. هر سگی نیز همانند هر انسان به مقدار متفاوتی غذا نیاز دارد. ناگفته نماند که یک سگ بسیار فعال نسبت به یک سگ تنبل کاناپه ای، بیشتر به غذا نیاز دارد. کیفیت غذایی که برای سگ تان می خرید نیز در میزان خوردنش تفاوت ایجاد می کند. هر چه غذای سگ بهتر باشد، تغذیه سگ تان هم بیشتر می شود و کمتر مجبورید آن را در کاسه بچرخانید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تغذیه شیتزو به دستورالعمل های ما برای خرید غذای مناسب، غذا دادن به توله سگ، و تغذیه سگ بالغ مراجعه کنید.
رنگ پوشش و نظافت
پوشش بلند و ابریشمی شیتزو بسیار زیبا بوده و رنگ‌های متنوع فراوانی دارد: مشکی، سیاه و سفید، خاکستری و سفید، یا قرمز و سفید. یک نوک سفید در دم و یک حالت شعله ای سفید رنگ در پیشانی، بسیار ارزشمند است.
زیبا نگه داشتن پوشش شیتزو، کار سختی است. برس زدن و شانه کردن روزانه برای جلوگیری از گره خوردن ضروری است مانند استحمام مکرر اغلب یک بار در هفته. در واقع بسیاری از عاشقان شیتزو در نهایت دست از این کار می کشند و یک آرایشگر حرفه ای استخدام می کنند تا موهای بلند و در هم پیچیده را کوتاه کند. با انجام این کار، بخشی از زیبایی شان از بین می رود اما مشقت برس زدن روزانه نیز برطرف می شود. اگر پوشش را کوتاه می کنید و می خواهید آن را به همین شکل نگه دارید، هر 6 تا 8 هفته یکبار، زمانی را برای این کار اختصاص دهید.
اگر خودتان کار اصلاح موی سگ تان را انجام می دهید، از دوران تولگی این تجربه را تا حد امکان برای خود و شیتزو لذتبخش کنید. با این حال قرار است که شما این کار را زیاد انجام دهید. هنگام برس زدن باید مطمئن شوید این کار را تا انتهای پوست حیوان انجام می دهید. اکثر آرایشگران باتجربه شیتزو به سگ می آموزند به پهلو بخوابد درحالیکه پوشش حیوان را به صورت تکه تکه برس می زنند. برس زدن به این شکل، راحت تر و برای سگ لذتبخش تر است.
در حدود 10 تا 12 ماهگی، پوشش شیتزو از حالت کرکی توله سگ به پوشش ابریشمی بزرگسال تغییر می کند. در این مرحله احتمالاً فکر می کنید نوع پوشش سریع تر از آن چیزی می شود که می توانید آن را برس بزنید. دست از این کار نکشید! موقتی است و حدود 3 ماه ادامه دارد. هنگامی که پوشش بزرگسالان به صورت کامل در آمد، برس زدن راحت تر می شود.
ناخن های شیتزو باید هر ماه کوتاه شود و هفته ای یک بار نیز گوش هایشان از نظر کثیفی، قرمزی، یا بوی بد بررسی گردد که می تواند نشانگر وجود عفونت باشد. آن ها را هر هفته با یک پنبه آغشته به گوش پاک کن ملایم و دارای pH متعادل پاک کنید تا از بروز مشکلات جلوگیری نمایید. داخل مجرای گوش شیتزو، مو رشد می کند و اگر حیوان دچار عفونت های زیادی در داخل گوش شود، گاهی اوقات باید آن ها درآورد.
صورت شیتوز نیز مانند یک کودک نوپا نیازمند توجه روزانه است. آن ها بعد از خوردن غذا کثیف می شوند و اشک از چشمانشان به آسانی می ریزد. بنابراین لازم است مرتباً صورتشان را با یک پارچه نرم مرطوب با آب گرم پاک نمایید.
بسیاری از نژادهای کوچک، مستعد مشکلات دندانی اند و شیتزو نیز از این قاعده مستثنی نیست: مهم است که از دندان هایشان بخوبی مراقبت کنید. مسواک زدن منظم دندان ها با مسواک نرم و خمیر دندان مختص سگ ها، لثه ها و دندان هایشان را سالم نگه می دارد.
کودکان و سایر حیوانات خانگی
شیتزو یک حیوان خانگی شگفت انگیز است. آن ها بخوبی با سگ ها یا حیوانات دیگر کنار می آیند و شخصیت مطیع شان، آن ها را به همراه خوبی برای کودکان تبدیل می کند.
در هر صورت بچه ها باید روی زمین نشسته و با یک توله سگ شیتزو بازی کنند. بنابراین خطر حمل و انداختن آن ها از بین می رود. همچنین باید به کودکان خوب بیاموزید که انگشتانشان را از چشمان برجسته شیتزو دور نگه دارند چرا که این نوع چشم ها براحتی آسیب می بینند.